Xente

A través dos retratos coñecemos o noso pasado. As fotografías sempre foron para gardar un momento no recordo, e aquí recóllense esas fotografías un pouco máis persoais dos nosos/as devanceiros/as.

Xoán Antón Suárez Picallo

Xoán Antón Suárez Picallo

Veloy, década de 1930

Nacido en Veloi (Sada) no 1907, protagonizou numerosas iniciativas no campo político, sindical e cultural dentro da súa vila e da comarca mariñá. A primeira noticia que temos sobre el, deixóunola o seu irmán no 1926, cando integraba a agrupación nacionalista Mareiras, de Sada.

Durante a II República actuaría coma vicepresidente do grupo local do PG, conselleiro comarcal do PG e membro do Consello Nacional do partido (1935-1936), presidente do Ateneo de Cultura Política y Social de Sada (1935), secretario xeral da Alianza de Esquerdas-Fronte Popular de Sada (1935-36), delegado na comarca das Misións Biolóxicas, colaborador do Seminario de Estudos Galegos, correpondente e articulista en A Nosa Terra, El Pueblo Gallego, Ser e Eco de Galicia, directivo da Sociedad Cultural Artística (1934), etc.

Ante a sublevación militar, participou na defensa de Sada, enfrontándose verbalmente aos primeiros falanxista que chegaran desde Betanzos. Agochouse nun primeiro momento en Meirás. Na mañá do 11 de agosto vai visitar á súa madriña, ingresada no hospital, e un veciño de Sada, que fora tamén onda ela, soubo do seu paradoiro, dando aviso aos falanxistas de Sada. Esa mesma noite foron por el asasinándo. O seu corpo apareceu ao día seguinte (12-08-1936) no monte de Abeleira, en Veigue (Sada).

A continuación se transcribe una publicación aparecida en el periódico “El Pueblo Gallego” el 19 de Enero de 1934, escrita por Xohán Antón Suárez Picallo:

La crisis del trabajo

Aumenta cada día en proporciones alarmantes, la crisis de trabajo en la villa y términos municipales. A la crisis antigua, se une ahora la falta de pesca, la paralización de obras en la localidad, la huelga del ramo de la Construcción en La Coruña, donde trabajaba buen número de obreros de este Ayuntamiento, y la angustiosa situación del agro, que a los mil problemas que ya tenía se une ahora la escasa venta de su ganado. Puede asegurarse que más del 50 por 100 de los obreros, están en paro forzoso, y sus hogares carecen de lo más indispensable para ir tirando. Ante esta situación, creemos que las autoridades en unión de las demás fuerzas de la villa, deben dirigirse a los poderes públicos solicitando que se abran algunas obras donde hallen ocupación los sin trabajo, consiguiendo además que obras como el puerto de refugio y otras no menos necesarias se llevasen a cabo. Por encima de todo está el pan de cada día, y nosotros esperamos que esta indicación recogida entre muchos que carecen de él sea tomada en cuenta, para con buena voluntad y cariño darles donde ganarlo. Hay que pensar algo más que en cosas de pequeña política local, que ante problemas como el reseñado no tiene importancia alguna.

El Pueblo Gallego, 19 de enero de 1934

envíanos información da foto

Máis imaxes

contacto@memoriadesada.com
As fotos pertencen aos veciños e veciñas de Sada.
Non se poden utilizar noutros proxectos (máis información).